Mijn werk heeft een grond in mijn omgeving. Ik rijd veel door Friesland en noteer in mijn hoofd silhouetten van gebouwen, leegtes en begroeiing. Er veranderd veel op het platteland. Landbouwgrond wordt nog platter en strakker gemaakt. Windmolens en zonnepaneel parken verschijnen. We zijn met veel mensen en dieren op een klein stukje aarde. Ik maak me daar zorgen over. En zo vertel ik het nieuwe verhaal van dit landschap in mijn schilderijen over de beperkte ruimte en hoe die “gevuld” wordt.
Ik schilder op een grid, een raster dat me uitnodigt om een verzameling vormen aan te brengen met b.v. bijenwas en olieverf tot een meertonig ritme. Deze basis is de drum onder de gitaar. Mijn muziek vernieuwd zich steeds tot een crossover van dat wat er al was in mijn eigen oeuvre.
Elk jaar schilder ik 1 groot schilderij met de bedoeling om dit in ieder geval 10 jaar vol te houden. De eerste 5 waren al te zien in Museum Belvedere. Daarna heb ik er 1 gemaakt voor Museum Nagele en ik ben bezig met een groot schilderij over Harlingen.
Daarnaast ontstaan er andere kleinere werken waaronder de serie “Nieuwe wegen” hetzelfde grid als op de grote schilderijen dus vakjes van 2 x 2 cm maar dan op een doekje van 15 x 30 cm. Het aantal vormen is dus veel kleiner en is daardoor eenvoudiger om te aanschouwen.
Ik houd van blokkenspelletjes en metal, ik houd van verzamelen en schilderen.
Langzaam komt het grote schilderij tot stand. Het begint met een onderwerp b.v. het schilderij voor kunstmaand Ameland wat als thema Langzaam heeft. Dit werd het schilderij “Langzameland”. Ik teken eerst met potlood een raster op het doek. Het maken van een vlakindeling is een constant toevoegen en weer weggummen van lijnen. Het schilderen zelf gebeurd in een heleboel sessies door de tijd heen en wordt opgebouwd vlak voor vlak en laag over laag. Ik zoek naar een compositie die een geheel vormt en waar veel te beleven is en wat uitdrukking geeft aan mijn visie op een onderwerp. Een schilderij staat stil, dat vind ik zeer prettig. De tijd gaat door en zo is een ontmoeting met een werk steeds weer anders. De pastelkrijt tekeningen die ik tussendoor maak gebruik ik als kleurstudies.
Geometrie met een beperking. Het handschrift is belangrijker dan de strakheid van de vierkanten en cirkels. Het mag leven. Je ogen mogen dwarrelen over de afbeelding.
De harmonie of botsing van kleuren en vormen als onderdeel van 1 geheel.
De natuur en de gebouwen als onderdeel van 1 wereld.
Milly Betten 2023
Er is geen boven of beneden.